Demir Hindi (Hint hurması) : Şerbeti içilir.
Drosera: Merhemi kullanılır.
Eğrelti otu (adi ılgın) : Kökünden yapılan merhem sürülür.
Elma: Soymadan ezilerek elde edilen suyu içilir.
Eşek marulu: Zeytinyağı ve mumla yapılan merhemi sürülür.
Gökçe (ökse – burç) : Macunu yenir. Çayı ve suyu içilir.
Göz otu: Apsenin üzerine bağlanır. Peygamberimizin hanımlarından birine uygulanmış.
Gül: Yağı kullanılır. Macunu yenir. Suyu ve hülasası içilir.
Hardal (siyah) : Macunu yenir. Hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Haşhaş: Kişniş suyu ile olan lapası sarılır.
Hatmi çiçeği (gülhatmi) : Lapası sarılır.
Helile (kara ve sarı) : Macunu yenir.
Hıt hıt: İncirle yenir.
Hint keneviri (kendir otu) : Macunu yenir. Şerbeti içilir.
Isırgan otu ve tohumu: Macunu yenir. Çayı ve suyu içilir.
Isırgan otu ve tohumu beyaz: Macunu yenir.
Ispanak: Yenir. Çayı içilir. Lâpası sarılır.
İki kardeşkanı: Akgünlük sakızı ve yumurta kabuğu ile terkip yapılır.
İncir: Tazesi ortasından bölünür üzerine sarılır.
Kabak (balkabağı) : Yenir, suyu içilir.
Kabakulak otu: Yapraklarının tozu ekilir.
Kantaron (sarı) : Macunu yenir. Çayı, suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Kara boynuz otu: Kökünden yapılan merhem sürülür.
Karabaş lavanta çiçeği: Macunu yenir. Çayı, suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Karabiber: Zift ile karıştırılarak sarılır.
Karaçalı (çalıdikeni) : Lapası sarılır.
Kebere (kedi tırnağı) : Kurutulmuş kabuğunun tozu açık yara ve habis çıbanlara ekilir.
Kekik: Macunu yenir. Çayı, suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Keten tohumu: Tohumu lapa yapılarak apse üstüne sarılır.
Ketencik: Kurutulur, toz haline getirilip ekilir.